17 Şubat 2018 Cumartesi

Sevgi bir zorunluluk mu?



Bizim çok sevdiğimizi düşündüğümüz ve çok sevdiğimizi hissettiğimiz kişilere karşı duyduğumuz hisse gerçek sevgi denebilir mi acaba?
Sevgi bir zorunluluk mu? Sevginin içinde kullanmak, yönetmek var mı? Zorlama var mı? “Onu çok seviyorum, o yüzden benim dediğimi yaparsa mutlu olacağını biliyorum” diye baskı yapmak var mı? “Ailende herkesi sevmelisin ve iyi geçinmelisin” öğretisi var mı? “Beni annen veya baban olduğum için sevmelisin” var mı? “Benim çocuğum, istediğim gibi yetiştiririm”deki sevgi nasıl bir sevgi? Elinden kaçıp gidecek korkusuyla korkutarak, baskı yaparak, kendini acındırarak davranmanın içinde gerçek sevginin kırıntısı dahi var mı? “Ben sensiz yapamam, seni çok seviyorum” cümlesinde gerçek sevgi mi yoksa yalnız kalma korkusu mu var?
Karşındaki kişiye acıdığında orada sevgi var mı aslında? Acımak, üstün olduğunu kabul etmek değil midir? Çocuğunu “ seni dinlediği, iyi öğrenci olduğu, saygılı olduğu, toplum kurallarına uyduğu “ için mi seviyorsun? Ya bunların hiçbirini yapmazsa, gene sever misin? Beklentinin olduğu yerde gerçek sevgiden ne kadar bahsedebiliriz? Beklentilerimiz karşılanmazsa o kişiyi eskisi kadar sevebilir miyiz acaba? Etrafımızdaki kişilere fazla korumacı, baskıcı davranarak kendi olmalarına “sevgi “ adına izin vermediğimiz her olayda gerçek sevgi var mı acaba?..
Violet Alalof


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Küfür, hakaret içeren yorumlar yayınlanmayacaktır.
Teşekkürler..

Bumerang - Yazarkafe

Bumads

Mart 2007'nin "En iyi blog"u Seçilmişti blogum!Teşekkürler destekleyen herkese...